వ్యవసాయం: ఒక అందమైన మార్పు కోసం…

మన దేశంలో వ్యవసాయం అంటే కేవలం పొలం పని కాదు, అది జీవనం, సంస్కృతి, అభిమానం. కానీ ఇప్పుడు ఆ అభిమానం క్షీణిస్తుంది. మన చుట్టూ 70 శాతం మంది రైతులు పిల్లల కోసం, జీవనం కోసం, గిట్టుబాటు కోసం తమ పొలాలను వదిలి వెళ్లిపోతున్నారు. కానీ, ఇదే విధానం కొనసాగితే మన దేశంలో అన్నం దొరకడం కష్టం అవుతుంది. ఇది కేవలం వ్యవసాయానికి మాత్రమే కాదు, మనందరికీ ఎంతో ముఖ్యమైన విషయం.

నెక్కంటి సుబ్బారావు గారు, 90 సంవత్సరాల వయస్సులో కూడా 25 ఎకరాలలో వరి సాగు చేస్తూ దేశానికి అన్నం పెట్టి, 16 నేషనల్ అవార్డులు, 3 ఇంటర్నేషనల్ అవార్డులు అందుకున్న వ్యక్తి. వారికి వ్యవసాయం అంటే ప్రేమ, ఆరాధన, అభిమానం. ఆచార్య ఎన్.జి. రంగా వ్యవసాయ విశ్వవిద్యాలయం వారు వారికి ఉత్తమ రైతు పురస్కారం ఇచ్చి సన్మానించారు.

సుబ్బారావు గారు, “నేను సాగులోకి అడుగుపెట్టినప్పుడు ఎరువుల సంగతి తెలియదు, గోదావరి నీరు ఒండ్రు మట్టితో వచ్చేది. ఫిలిప్పీన్స్ నుండి ఐఆర్-8 వరి వంగడం వచ్చింది, అక్కడ ఎకరాకు 25 బస్తాలు దిగుబడి వచ్చింది. నేను ఎరువులు, మందులు వాడకుండా ఎకరాకు 40 బస్తాలు దిగుబడి పొందాను.” అని చెబుతూ, ప్రకృతిని కాపాడుకునే విధంగా సాగు చేయాలని, ఎరువులపై ఆధారపడకుండా మనం కృషి చేయాలని పిలుపునిచ్చారు.

సాగు విస్తీర్ణం పెరగాలంటే ప్రభుత్వం చేతుల్లోనే ఉంది. రైతులకు మద్దతు ధర, సబ్సిడీలు, ప్రోత్సాహకాలు ఇవ్వాలి. 30 వేల ఎకరాలకు ఒక వ్యవసాయ అధికారి ఉండటం తప్పు. ప్రతి 5 వేల ఎకరాలకు ఒక శాస్త్రవేత్త అవసరం. యుద్ధానికి వెళ్లే సైనికుడిని ఎలా ప్రోత్సహిస్తారో, అలానే రైతును ప్రోత్సహించాలి. అన్నం పెట్టే రైతుల పట్ల మనం గౌరవం చూపాలి. వాళ్ళు గర్వంగా రైతులుగా ఉండాలి.

సుబ్బారావు గారి కృషి, 1967లో వచ్చిన హరిత విప్లవానికి మార్గదర్శకంగా నిలిచింది. పశ్చిమ బెంగాల్ సహా అనేక రాష్ట్రాలలో ఆకలితో చనిపోతున్న ప్రజలకు ఆహారం అందించడంలో కీలకపాత్ర పోషించింది.

మనం వ్యవసాయం పట్ల ఉన్న దృక్పథాన్ని మార్చుకోవాలి. రైతులు మన దేశానికి ఆధారం. వారి పట్ల మనం గౌరవంతో, ప్రేమతో ఉండాలి. వారికి అన్ని విధాలైన సహాయం చేయాలి. వ్యవసాయం అభివృద్ధి చెందితేనే మన దేశం అభివృద్ధి చెందుతుంది.